Η Νέα Χρονιά είναι για πολλούς, μια ευκαιρία εστίασης της προσοχής σε τομείς γενικής αυτοβελτίωσης, που ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Κάποιες θα έχουν ως κέντρο την υγεία, την διατροφή και την άσκηση, άλλες θα έχουν να κάνουν με την ενεργοποίηση παλιών και νέων συμπεριφορών, αξιών και ηθικών κανόνων. Ανεξάρτητα από τη φύση των νέων αποφάσεων, το να έχουμε μοναδικούς και αποτελεσματικούς στρατηγικούς οδηγούς δράσης που να μπορούν να υποστηρίζουν τους θετικούς στόχους μας, είναι προτεραιότητα σε όλα τα πεδία ευεξίας που χρησιμοποιούν τη μείωση του στρες.
Η αντίληψη του στρες, ακόμη και σε επίπεδα κάτω από τη νοητική επίγνωση, είναι ο πρωταρχικός αιτιώδης παράγοντας που εμποδίζει τους περισσότερους ανθρώπους να επιτύχουν τους στόχους τους ή να διατηρήσουν την συμμόρφωσή τους σε ένα πρόγραμμα ευεξίας. Αυτά τα φαινομενικά επίμονα ζητήματα είναι, για κάποιους, η έλλειψη υποσυνείδητων σημείων αναφοράς για “ασφαλείς γνώσεις” που τους υποστηρίζουν στις μεταβάσεις, για “αντίσταση στην αλλαγή”, και άλλα θέματα “ολοκλήρωσης του σχεδίου” που απαιτούν δέσμευση στον στόχο τους. Η μετάφραση για αυτό είναι ότι διδάσκουμε στο υποσυνείδητο τα ενεργητικά, μη-λεκτικά σημεία αναφοράς, που δεν έχει μέχρι τώρα στην “βιβλιοθήκη” του για να προσπαθήσουμε και να βοηθήσουμε να “γεμίσει το κενό” με τις απαραίτητες ιδιότητες που το άτομο αναφέρει ότι η έλλειψή τους τον αποτρέπει από την επίτευξη των στόχων του.
Μπορούμε να αποκολληθούμε από τον συνηθισμένο μας τρόπο, να βιώνουμε την αλλαγή και απλά να “παρατηρούμε”, απαλλαγμένοι από την κριτική (ιδίως του εαυτού μας), τις αισθήσεις που βιώνουμε χωρίς να βάζουμε πάνω της κάποια αντίδραση συναισθηματικής αξίας. Κάποιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν την τεχνική ως μέρος της πνευματικής τους εκπαίδευσης. Άλλοι δυσκολεύονται περισσότερο να μετακινήσουν την εσωτερική τους θέαση, και χρειάζονται λίγη επιπλέον υποστήριξη. Για πολλούς, συμπεραίνουμε ότι η θέση της “μαρτυρίας” είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να πραγματοποιηθεί, που είναι ο λόγος για τον οποίο μία ενεργητική μη-λεκτική πρόσδεση των σχετικών ενεργειών αυτής της άποψης (ως τρόπος διδασκαλίας μίας νέας υποσυνείδητης “γνώσης”), ίσως είναι ένα σημαντικό προηγούμενο ή “συστατικό” που μπορεί να εγκατασταθεί πριν αναλάβουμε την πρόκληση ενός νέου στόχου.
Η Κβαντική Βιοανάδραση μπορεί να είναι ένας σημαντικός καταλύτης για την υποστήριξη αλλαγών στο πανίσχυρο, μη-λεκτικό επίπεδο όπου βρίσκονται πολλές από τις βαθύτερες, υποκειμενικές αντιλήψεις μας του στρες, συχνά κάτω από την συνειδητή επίγνωση. Οι ακόλουθες στρατηγικές εξάσκησης, έχουν τελικά να κάνουν με την διδασκαλία της “γνώσης” της δύναμης της θέλησης, της δέσμευσης και της εστίασης, σε συνδυασμό με τη συναισθηματική αποκόλληση, ενεργειακά. Λόγω της μη-λεκτικής φύσης τους ως “συχνότητες” αποθηκευμένες στη συσκευή, μπορούν, θεωρητικά να παρακάμψουν τη συνειδητή σκέψη και να βοηθήσουν στην διατήρηση των αποθηκευμένων νοητικών τακτικών εξορθολογισμόυ (“monkey mind effect” – τα παιχνίδια του μυαλού: φόβος πάνω στον φόβο, δικαιολογία πάνω στην δικαιολογία, διαπραγμάτευση πάνω στην διαπραγμάτευση).
Η προσέγγιση αυτή περιλαμβάνει “ειδική πλοήγηση στη δύναμη της θέλησης” με τους πίνακες Κβαντικής Βιοανάδρασης που υποστηρίζουν την αύξηση του ελέγχου των παρορμήσεων, του αριστερού ημισφαιρίου της λογικής και της σκέψης στον εγκέφαλο, της συναισθηματικής νοημοσύνης, της εξισορρόπησης εξορθολογισμού και άρνησης, της ανεκτικότητας στην ματαίωση, το αθλητικό πρόγραμμα νοητικής/οπτικής απεικόνισης του προγράμματος “δύναμης της θέλησης”, και την χρήση συγκεκριμένων συχνοτήτων διαθέσιμων σε εμάς μέσω της κεντρικής μονάδας για να δημιουργήσουμε συντονισμό με τη δύναμη της θέλησης, την αντικειμενικότητα και πολλά περισσότερα.
Σε ένα “προτρεπτικό” επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης, οι άνθρωποι μπορεί να υπολείπονται των στόχων τους επειδή πραγματικά δεν θέλουν τη νέα αλλαγή περισσότερο από την προσλαμβανόμενη ευχαρίστηση που τους δίνει η συνήθεια. Αναγνωρίζοντας ότι νοητικά στην ειλικρίνεια παίρνουν 20/20 της επίγνωσης, ίσως το να δουλέψουν για να δημιουργήσουν μία μετατόπιση στην ευθυγράμμιση της “επιθυμίας” σε ένα υπερσυνείδητο επίπεδο, πρέπει να έρθει πρώτο. Είναι τότε που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πρόγραμμα “αρμονικής σύζευξης” (harmonic coupling) για να εργαστούμε μέσω των διαδικασιών εξορθολογισμού και άρνησης που κάνουν τους ανθρώπους να μένουν κολλημένοι σε μοτίβα που νοητικά γνωρίζουν ότι δεν θα έπρεπε να θέλουν.
Παρόλο που το μυαλό και το σώμα είναι ένα σύστημα, πρόσφατη έρευνα υποδεικνύει ότι η ελεύθερη βούληση, ή τουλάχιστον ένα από τα σημεία του εγκεφάλου όπου αποφασίζουμε να δράσουμε, βρίσκεται στον βρεγματικό φλοιό, ή στους λοβούς, που επίσης ελέγχουν τις κινητικές λειτουργίες. Ο Patrick Haggard, νευροεπιστήμονας στο University College του Λονδίνου, λέει ότι αυτή η νέα έρευνα καινοτομεί, διότι εντοπίζει την ελεύθερη βούληση σε ένα συγκεκριμένο μέρος του εγκεφάλου, επιτρέποντας στους επιστήμονες να το ελέγξουν πειραματικά. Ο ίδιος αναφέρει πως «Αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, γιατί μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολο για τους νευροεπιστήμονες να ασχοληθούν με την ιδέα των προθέσεων, των επιθυμιών, ή της βούλησης ». Άλλη, προγενέστερη έρευνα συνδέει περισσότερο την δραστηριότητα του εμπρόσθιου λοβού με τη δύναμη της θέλησης. Ωστόσο, ως υπενθύμιση από αυτόν τον συντάκτη, η νεο-πλαστικότητα, έχει αποδείξει ότι διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου μπορούν να “μάθουν” πώς να αναλάβουν ή να αντισταθμίσουν τη δραστηριότητα άλλων κατεστραμμένων τμημάτων του εγκεφάλου, άρα δεν χρειάζεται να είμαστε πολύ μειωτικοί με την ιδέα ότι είναι τόσο εύκολο, όσο το να πιέσουμε την οργανική-συχνότητα του βρεγματικού λοβού, συνδεδεμένου με τις συχνότητες της “δύναμης της θέλησης” .
Η «Άρνηση» και ο «Εξορθολογισμός» συνεργάζονται στενά μεταξύ τους, κρατώντας μας κολλημένους σε συμπεριφορές που προσπαθούμε να ξεπεράσουμε. Επίσης έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν με αναγκαίους ή ακόμα και θετικούς τρόπους. Έτσι, προφανώς, όσο περισσότερη ενόραση έχουμε για αυτές τις κινητήριες δυνάμεις, οι οποίες μπορεί επίσης να βρίσκονται πίσω από μια έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων, τόσο καλύτερα μπορούμε να τις διαχειριστούμε, όταν προκύπτουν και να τις χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας.
Εξορθολογισμός:
Να αποδίδονται οι πράξεις, απόψεις και συμπεριφορές κάποιου σε αιτίες που επιφανειακά φαίνονται λογικές και έγκυρες, αλλά που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, πιθανότατα ασυνείδητες και συχνά λιγότερο αξιόπιστες ή ευχάριστες αιτίες.
Όταν ο εξορθολογισμός λειτουργεί εναντίον μας → να εξαλείφονται τα παράλογα στοιχεία.
Όταν ο εξορθολογισμός λειτουργεί προς όφελός μας νοητικά → να υπάρχει λογική ή συμβατότητα με την λογική.
Άρνηση:
Η πράξη της άρνησης να συμμορφωθούμε (όπως με ένα αίτημα) (μπορούμε υποσυνείδητα να “αρνηθούμε τους εαυτούς μας” περιχαρώς, αν πρόκειται για θέματα επαξίωσης ή ενοχής)
Η πράξη διαβεβαίωσης ότι κάποιος ισχυρισμός δεν είναι αληθής (συχνά λειτουργεί ως τρόπος σκέψης με εθισμούς και τραυματικές απώλειες)
Ένας μηχανισμός άμυνας που αρνείται επώδυνες σκέψεις (μερικές φορές αναγκαίος για την επιβίωση, αλλά, μπορεί επίσης να γίνει αυτοκαταστροφικός εάν παραταθεί)
Η “Άρνηση” είναι ένας μηχανισμός άμυνας όπως πρωτοαναφέρθηκε από τον Sigmund Freud, κατά τον οποίο ένα άτομο έρχεται αντιμέτωπο με ένα γεγονός που νιώθει πολύ άβολα να αποδεχθεί και αντ ‘αυτού το απορρίπτει, επιμένοντας ότι δεν είναι αλήθεια, παρά τα συντριπτικά στοιχεία που καταδεικνύουν το αντίθετο. Ωστόσο, η άρνηση μπορεί να λειτουργήσει επίσης ως συνιστώσα του μοντέλου «σταδίων απώλειας» του Kubler-Ross, αμέσως μετά ή/και ταυτόχρονα με ένα σοκ, και για τον λόγο αυτό, πρέπει να δέχεται προσεκτική φροντίδα. Αντί να αναστρέψουμε άμεσα την «άρνηση», μπορούμε να εργαστούμε πιο ευγενικά και με μια ευαίσθητη πολυπλοκότητα, μέσω των διαφόρων στρωμάτων των αντενεργών συνδέσεων που αποκαλύπτονται πολλές φορές μέσα από την άσκηση της “αρμονικής σύζευξης” (harmonic coupling).
Η λίστα των κορυφαίων “Αποφάσεων της Νέας Χρονιάς”, μπορεί επιφανειακά να φαίνεται πολύ διαφορετική για τον καθένα, αλλά όλες οι αποφάσεις έχουν κάτι κοινό: την ανάγκη για εστιασμένη πρόθεση, συχνά με την μορφή της δύναμης της θέλησης, μέχρι να γίνουν νέες συνήθειες συμπεριφοράς ή φυσικοί τρόποι ύπαρξης. Υπάρχει μία πληθώρα πρωτοκόλλων Κβαντικής Βιοανάδρασης από πολλαπλές πηγές, διαθέσιμα να υποστηρίξουν την διακοπή συνηθειών, την απώλεια βάρους και έναν μεγάλο κατάλογο άλλων αλλαγών. Ενδεικτικά κάποια προγράμματα Κβαντικής Βιοανάδρασης που συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων:
- Διακοπή της Σύνδεσης Υποθάλαμου / Χοληδόχου Κύστης (προσφέρει υποστήριξη όχι ενεργώντας πάνω στις παρορμήσεις και βοηθώντας την ενίσχυση της ανοχής στη ματαίωση)
- Διέγερση Νοημοσύνης (ενισχύει το neocortex συνολικά και την αντικειμενικότητα)
- Διέγερση της Συναισθηματικής Ανάπτυξης (για ωριμότητα στη λήψη αποφάσεων)
- Διέγερση Νευρο-Πεπτιδίων (για υποστήριξη αλλαγών στο σώμα όσο θα αλλάζει η σκέψη, οι συνήθειες και ο τρόπος διατροφής)
- Απελευθέρωση Εθισμών
- Έλεγχος Θυμού, 1 και 2 (για θέματα παρόρμησης)
- Βιοανάδραση για Ανοιχτό Νου – Open Mind Biofeedback (για μείωση των ψευδαισθήσεων, της άρνησης και του εξορθολογισμού)
Βιβλιογραφία
1.) The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition copyright ©2000 by Houghton Mifflin Company. Published by Houghton Mifflin Company.
2.) Collins English Dictionary – Complete and Unabridged © HarperCollins Publishers 1991, 1994, 1998, 2000, 2003, http://www.thefreedictionary.com/self-command
3.) Jonas: Mosby’s Dictionary of Complementary and Alternative Medicine. (c) 2005, Elsevier.
4.) http://encyclopedia.thefreedictionary.com/willpower
5.) http://www.newscientist.com/article/dn17092-possible-site-of-free-will-found-in-brain.html
